Warrapa Kreek & Eerste Kerstdag
Door: prina & adri
Blijf op de hoogte en volg WiebePrina
25 December 2015 | Suriname, Paramaribo
dinsdag 22 december Hero kerstfeest op school / relaxdag
door prina
Hero viert vandaag het kerstfeest op school! Zijn juf had vrijdag aangegeven dat hij mooi feestelijk gekleed mag komen. In iets roods of wits. Meteen toen ze dat zei viel er een kwartje.. dat zijn hier dus echt de feestelijke kerstkleuren. De winkels in de stad laten alleen maar rode jurken of rode broeken met rode shirts zien in hun etalages en soms wat wit ertussen. Ik had al een vermoeden dat dat met kerst te maken heeft, maar had gedacht dat het meer winkelversiering is, maar nu we Hero zo naar school brengen om 7 uur zien we veel mensen op straat die (fel) rood en wit dragen. Ohh wat grappig.. die zijn allemaal op weg naar hun kerstfeest :D
Hero heeft een donker rood shirt van Bink geleend met nog donkerdere rood bloemen erop en een cremig broekje met beige streepjes. Niet echt knal rood en spier wit.. maar nét even wat fashionabler ;)
Als we de school in komen zien we een enorme berg met kado’s eronder liggen. ‚Kado’s’ ja, geen ‚kadootjes’. De juf is ook in stijl gekleed en heeft zelfs rode slippers met witte bandjes… de andere kinderen hebben ook ene rood shirt en een witte broek aan.. ohh wat grappig! Hier hou ik wel van :) Ik ben blij dat de juf het me gezegd heeft van de kleuren code.
Zonder moeite kunnen we Hero achter laten.. hij heeft z’n plek gevonden en heeft het naar z’n zin. Het was toch goed geweest om hem gelijk naar school te brengen, zodat hij weer een structuur heeft.
Vandaag gaan we het rustig aan doen, morgen gaan we met een dagtrip mee. Wiebe en Adri gaan naar de stad om die dagtrip te betalen, Bink speelt minecraft op z’n ipad, Willy draait een was (zo fijn!) en leest op haar e-reader.. en ik ga lekker knutselen aan het logo voor de nieuwe tentoonstelling van het Zapakara Museum. Het is zo leuk!! En het ligt ZO ONTZETTEND in mijn straatje hahaha ..maar ik kan er nog niks over zeggen hihi flauw hè?
Om 12 uur halen Willy en ik Hero op van school. We hebben afgesproken in het Krasnapolsky zwembad, om daar te lunchen en te zwemmen en te relaxen.
Hero heeft het erg leuk gehad op school. Er kwam een echte kerstman. Die vond hij best eng en is toen naar de klas terug gelopen, maar even later kwam hij toch weer tevoorschijn om de man stiekem vanaf een afstandje te bekijken.
De twee oudste groepen hebben het kerstverhaal uitgebeeld voor de twee jongste groepen. Daar heeft hij van genoten. Hij krijgt dikke zoenen van z’n twee juffen en krijgt nog een groot kado in z’n handen gedrukt voor we weggaan. „Fijne vakantie Hero!”
Dat kado moet ie in de auto natuurlijk meteen openmaken.. zodra de eerste strook papier eraf is gescheurd, ziet hij de afbeelding van een elektrische piano. Zijn ogen worden groot en ..hup hup.. dat papier is eraf! Dan gaat het hem opeens niet snel genoeg.. de verpakking moet open!! Grootje helpt hem en zijn armpjes en beentjes wapperen heen en weer van opwinding! Het is ene piano MET een microfoon!! Hij is zooo blij!! Hij vindt het zooo mooi! EN muziek maken EN zingen.
Willy en ik hebben nog nooit zo’n lange tocht in de auto gemaakt naar de stad… wat een herrie hahahaha maar zo mooi om dat glunderende gezicht te zien :D
Terwijl we naar het Krasnapolsky rijden in de Domineestraat begint het te hozen. Het is nu ‚korte regentijd’. Dat houdt eigenlijk in dat het lukraak, vaak zonder dat je het ziet aankomen, heel hard en redelijk kort kan gaan regenen. De hele dag door. Het is nooit koud. Tussen de buien door kan het zelfs weer heel warm en zonnig zijn. Maar om te gaan zwemmen in een hoosbui…. hmmmm
In de lobby wachten Adri, Wiebe en Bink al.. wat zullen we doen? Sja.. Bink wil heul graag zwemmen.. en bij de zwembadprijs zit de lunch ook inbegrepen…
Dan gaan we in ieder geval lunchen en Wiebe gaat dan wel zwemmen met Bink. Fijn :D
Na de lunch gaan Willy en ik de stad in. Op zoek naar stofjes. Mijn moeder is coupeuse, dus die Surinaamse stofjes wil ze ook zien. Best grappig.. hoe plastic de stof van de kleding in de winkels is, zo natuurlijk zijn de stoffen die je kunt kopen in de stoffen winkel! Ze hebben erg veel ‚pangi’stoffen.. stoffen van katoen in geblokte patronen in hele mooie kleuren. Alle kleurcombinaties zijn mogelijk.. maar dan wel de vrolijke kleuren :D
We nemen een hele grote stapel mee naar huis haha
We bezoeken nog wat andere winkels, gewoon lekker rondkijken ;) totdat ik een smsje van Wiebe krijg dat ze nog steeds bij het zwembad zitten. AARGHH! De parkeerplaats waar ik de auto had gezet was open tot 16 uur.. en nu is het 16:10 uur. De mannen zouden vlak na ons naar huis gaan.. maar ja, nu je het zegt, het weer is weer opgeklaard.. dus ze bleven zwemmen.
Wil en ik lopen snel naar de parkeerplaats om te kijken of we de auto nog terug konden halen.
Daar aangekomen staan de mannen bij de auto net in te laden. De parkeerplaats is wel dicht, maar we kunnen nog wel uitrijden. ffjoew. We waren eigenlijk nog niet klaar met winkelen.. maar nu we toch bij de auto staan, laten we maar meteen meerijden.
OOOHHHH hahaha we hadden samen al zo gelachen, dat als Hero z’n piano weer zou zien hij er weer uit volle borst op zal rammen en meezingen en dat de mannen dus een hele lange rit tegemoet gaan.. en nu zitten we er zelf toch ook weer in hahahaha
Bink vindt het ook geweldig en samen zingen en dansen ze en maken muziek.. een rijdende disco.
Aan het begin van de Tourtonnelaan is een Nederlandse bakker. We stoppen daar om ene brood uit t proberen. Hero is, ook wat brood betreft, erg kieskeurig.. kijken of deze bakker ons kan helpen.
Gek genoeg is hij al bijna uitverkocht. Zelf staat hij buiten verse oliebollen te bakken. Bink gilt vanuit de auto dat hij wel een oliebol lust. De bakker is heel vriendelijk, begint een praatje, gooit onze bestelling in de frituurpan, want ja ‚vers zijn ze het lekkerst’ ..hij heeft al lekker het Surinaamse tempo overgenomen.
Uit de auto roep Wiebe, met de handen over z’n oren, of we al bijna klaar zijn. hahaha de disco gata onverminderd door in de auto.
woensdag 23 december Warappa kreek
door adri
Vandaag moesten we ons om 10 uur melden bij Leonsberg waar de bootjes vertrekken naar de plantages. Hier waren we vorige week ook om naar Fort Nieuw Amsterdam te gaan. We moesten maar naar Kenny vragen, die zou onze gids zijn vandaag. Een paar Surinaamse mannen zaten op een bankje te wachten op de dingen die zouden komen. Prina riep naar hen: "We zijn op zoek naar Kenny". Een magere man in militair veldtenue werd naar voren geschoven. "Goedemorgen, ik ben Kenny" zei hij. Kenny is een rustige vriendelijke man van een jaar of 55+. Hij ging ons voor op de lange steiger die zich vandaag grotendeels boven land bevond. Het was eb. De rivier had zich meters teruggetrokken en liet ons goed zien wat er op de nu zichtbare sliklaag te zien was. Kleine krabbetjes en slijkkruipers. Dat zijn amfibieën met vier ogen. Twee onder water en twee grote boven water. Ook de prachtige witte reigers, het symbool van Suriname, stonden aan de waterlijn.
We vertrokken met een snelle speedboot omdat we vandaag een flinke afstand moesten afleggen. Iedereen genoot van de snelheid van de boot. We voeren de Suriname rivier af tot het punt waar hij de Commewijne rivier ontmoet. De scheiding is duidelijk te zien op het water door een zichtbare lijn.
Ons eerste bezoek was aan de plantage "Werk en Rust". Ooit was deze plantage geweest van meneer Jamin. Ja, die van de koekjes en de snoepjes. Later is de plantage overgegaan naar meneer Van Allen, die de plantage verder uitbouwde. Kenny vertelde ons veel informatie over de plantage terwijl we schuilden voor een hevige regenbui die was komen neerdalen. Na ruim een half uur werd het nog niet droog en onze dag dreigde in het water te vallen. Een gids van de plantage nam de gelegenheid om ook zijn verhaal te vertellen. Hij maakte ook nog reclame voor een Kinderboek waarvan de opbrengst naar een goed doel gaat. Natuurlijk kochten we twee boekjes.
Het werd gelukkig net op tijd droog zodat we toch nog de dag konden voortzetten. We liepen over de lange plantagelaan waaraan de vele huizen van de werkers waren gelegen. Kenny vertelde ons vele details en wees ons op bijzondere struiken en bomen.
We voeren een kwartiertje verder naar een volgend plantage dorp dat we niet bezichtigden maar waar we wel een lunch kregen geserveerd. Heerlijke rijst met groente en kip.
Er volgde nu een lang stuk varen naar de Warappa Kreek. Er hing weer een bui regen in de lucht. De poncho's hadden we paraat en moesten die weldra aantrekken! Maar het viel mee. Wel gingen de golven flink te keer en de boot maakte flinke klappen op het water. Dat voelde niet prettig! Ik was blij dat we uiteindelijk een grote kreek binnenvoeren waar het water rustig was. Onderweg zagen we Visarenden, witte en blauwe reigers en jonge rode ibissen. Even later ging deze kreek over in een smallere, de Warappa Kreek. De boot minderde nu vaart en voer langzaam tussen de mangrove bomen door die aan weerskanten van de oever staan. Een rustgevend en fraaie tocht. Maar de waterstand in de kreek was te laag. De bootsman vond het niet verantwoord om verder te varen in de kreek. We keerden om en besloten bij plantage Bakkie de benen even te strekken. Wat een rust heerste daar. We genoten van het landschap en de schilderachtige oude houten en versleten huizen. De plantages zijn allemaal voorzien van oude sluizen. Die zijn van gemetselde stenen gemaakt die destijds vanuit Nederland naar Suriname zijn gebracht. De schepen die naar Suriname voerden kwamen leeg aan. Zij moesten wel ballast hebben om stabiel te kunnen varen. Daarom werden de stenen in het midden van het schip opgestapeld.
Een jonge Surinaamse vrouw, Marsha, heeft in Bakkie een mooie uitspanning opgezet waar we een biertje konden drinken. Zij organiseert ook tochten zoals die van ons en heeft huisjes in de verhuur. Ook was er een klein museumpje waar Prina en Willy een kijkje konden nemen.
Doordat we in tijdgebrek kwamen hebben we een onderdeel niet kunnen bekijken. In plaats daarvan besloot Kenny ons mee te nemen tot dichtbij de Atlantisch Oceaan waar we misschien wel dolfijnen zouden kunnen zien. Onderweg serveerde Kenny ook nog lekkere Surinaamse hapjes.
Toen we op de bewuste plek aankwamen zagen we enkele rugvinnen van dolfijnen. Het was echter niet zo dat we ze hoog uit het water zagen uitspringen en door hoepels doken. Het weer veranderde plotseling. En de regen verraste ons zodat we ternauwernood onze poncho's nog konden aantrekken. Maar het regende zo hard en de boot spoot zoveel water op dat we toch kledder nat werden. We moesten er allemaal hartelijk om lachen en Bink het hardst. Tot op het kruis waren we nat. En ook de bootsman die helemaal geen bescherming had tegen de regen, was drijf nat. We hoefden niet zo ver meer te varen en arriveerden tegen vijf uur weer op de stijger. We bedankten Kenny voor deze trip en het avontuur dat we hebben mogen beleven. Koud en nat stapten we in onze warme auto en waren binnen tien minuten thuis.
donderdag 24 december
door prina
We starten allemaal langzaam op vandaag. Het avontuur van gisteren, vooral de tropische regenbui op het water met hoge golven, was echt groots vermoeiend.
Maarja. Morgen is het kerst. We hadden gehoopt om dan in de jungle te zitten. Het eilandje waar we heen wilden, Knini Paati, zat dan al vol, dus zijn we eerder geweest. Maar nu zijn we dus thuis. Ja. Wat gaan we nu doen?
Bink zegt dat hij heel graag een kerstdiner wil, met donker en lichtjes en koud en de openhaard aan en lekker eten. hahahaha oh jee. Alle airco’s op volle toeren aan en een vuurtje stoken? :D
We kunnen hier niet een mega diner koken/bakken, daar hebben we gewoon de spullen niet voor. We weten niet of restaurantjes open zijn om eten te halen, we kunnen het wel aankleden met servetjes en kaarsjes en knutselen enzo.
Wil en ik gaan boodschappen doen. Adri begint vast te knutselen. Hoewel Bink erg zin heeft in iets feestelijks, heeft hij geen zin om mee te knutselen of versieren.
De hele ochtend en begin van de middag blijft rustig. Lezen, zwemmen, ipad, knutselen.
Totdat we mijn ouders naar de andere kant van de stad gaan brengen. Ze gaan op visite bij een vriendin die 6 weken geleden van Rotterdam naar Paramaribo is verhuisd. We zetten mijn ouders gewoon even af en gaan zelf nog wat rond banjeren. Dachten we. Little did we know. Waar je dus normaal 15 minuten over doet.. hebben wij a n d e r h al f u u r over gedaan!! De stad stond zooo vol! Mega file. Dus we kijken of er dan sluiproutes zijn.. ja die zijn er! maar dan loop je opeens tegen een eenrichtingsverkeersweg op.. of nóg erger.. de weg op de kaart blijkt niet in het echt te bestaan!!!
Moe, een tikkeltje opgefokt en met hoofdpijn komen we aan bij de mevrouw. Gelukkig hebben de jongetjes geslapen in de auto, dan hebben ze de reis niet zo meegekregen.
We stellen ons even voor en gaan er dan weer vandoor. M’n ouders laten we daar. Ze komen met een taxi terug naar huis.
Wij rijden nog een klein stukje door naar de Hermitage Mall. Een overdekt winkelcentrum met wat duurdere en kwalitatief betere winkels, maar niet met die gezellige bedrijvigheid als in de stad. Hier kwamen we 4 jaar geleden vaak, omdat dat toen dicht bij ons huis was en om toch iets te kunnen doen als het weer regende.
Het is leuk! We herkenen veel, eten een ijsje, ik zie veel mooie schoenen hahaha en we lopen even binnen bij d bioscoop. Misschien kunnen we morgen met z’n allen een filmpje pakken. Er draaien genoeg films! Maar allemaal in het engels. Ook de kinderfilms.. geen ondertiteling, gewoon de originele film. ai. dat is jammer.
We lopen ook tegen een Intertoys aan! hahaha hebben ze die hier ook?! De jongens vinden het geweldig. Bink staat bij de Leo te kijken en Hero drukt op alle knopjes van de toet toet auto’s.
„Misschien is het wel handig dat we Lego kopen, want dan kan ik weer eens wat anders doen. Want sja, alleen maar op de iPad is natuurlijk ook niet echt gezond.” Zegt Bink opeens!! WHAAAT?! meneertje wijsneus? Lekker in je eigen straatje kunnen kletsen. ongelofelijk.
Dit was dus eigenlijk de zin die Wiebe zei toen we ergens in een andere winkel stonden die grote (nep ..en dus veel goedkopere) lego pakketten had, maar toen gaf Bink geen sjoege.
Deze intertoys is veel duurder dan de Nederlandse intertoys. Hij mocht vorige keer dat pakket van de Best Mart, dat zit vlakbij ons huis, dus we rijden daar wel heen, kunnen we meteen boodschappen doen en een roti voor onszelf halen :)
Hero vindt in die Best Mart een speelgoed gitaar en gitaart er in de winkel al flink op los hahaha oké. Jij ook nog een muziek instrument.
Aan de overkant zit ‚Mooy Boi’ waar we roti halen.. ze hebben daar zelfs keuze uit meerdere groenten! Ook met pompoen en boulanger (aubergine).. we nemen de pompoen. En wat blijkt die lékker te zijn!!!!
Bij thuiskomst, blijken de grootjes al een uur thuis te zijn hahaha dat hebben ze snel gedaan.
vrijdag 25 december Eerste Kerstdag
door prina
„Hebben we dan nu het kerstdiner?” Vraagt Bink hoopvol om 7 uur ‚s morgens.
Hahaha nee, eerst het kerstontbijt. We dekken de tafel gezellig, met kerstkrans-schuimpjes en rode servetjes. Ook met en heuse kerststol. Heerlijk buiten. Met blote benen en armen. Voor de sfeer zet Wiebe de Nederlandse radio aan op zijn telefoon voor de kerstliedjes hahahaha dit voelt echt ZO raar. Alsof je in je zomervakantie kerstliedjes gaat zitten luisteren.
Het weer is lekker en zonnig. Niet brandend zonnig, maar lekker zonnig. De lucht is blauw, het lijkt een droge dag vandaag.. misschien kunnen we naar ColaKreek? Ze hebben geen website, maar wel ene Facebook pagina. We bellen even en ja hoor, ze zijn open. „Het zal wel erg rustig zijn hoor”. zegt de dame. Geeft niks :D
ColaKreek heet zo, omdat het water net zo bruin is als cola. Dat komt door de blaadjes die langs het gehele watertje in het water vallen en als het ware ‚oplossen’ in het water.. waardoor het bruin wordt. Het is een opgezet parkje, een uur buiten de stad met de auto. Er staan speeldingen in het water, maar er zijn ook kleine speeltuintjes.
Surinamers gaan niet op de grond zitten. Ook niet op een handdoek. Dara huur je dan een picknicktafel (met afdak) of een ‚huisje’ dat is een soort partytent, maar van hout. Een vierkant met een dak, geen wanden, alleen palen in de hoek, langs 3 zijden een bankje en langs 1 zijde een tafel. In het midden kun je staan, zitten of je hangmat ophangen. Heel leuk! Als je een hangmat meeneemt :)
Je kunt er ook blijven slapen in speciale lodges.
In de vakanties is het hier heel druk. Heel Paramaribo komt hier recreëren.
Vandaag niet. Vandaag is het stil. Er zijn maar enkele gezinnen. Een stuk of 5, schat ik in. Maar zodra wij het terrein op rijden, begint de tropische regenbui weer. En hij houdt een tijdje aan. Eerst huren we ene picknicktafel.. maar de regenbui houdt wel lang aan.. en dan zitten we ‚vast’ op de tweebankjes, voorovergebogen geleund op de tafel, om niet nat te worden. We kunnen er hard om lachen. Maar gaan toch een huisje huren in plaats van de picknicktafel. Dan hebben we even wat meer ruimte en kunnen d jongens ook spelen, middenin het huisje én hebben we een rugleuning :)
Jaaa dat is beter. Bink wil meteen gaan zwemmen. Ik niet! Ik wacht wel totdat de regenbui voorbij is. Ik wil niet nat worden ;)
Wiebe, Adri, Bink en Hero gaan toch zwemmen. Bink heeft de tijd van z’n leven. Ongeloofelijk wat een energie zit daar in. Hero vindt de glijbanen ook erg leuk.. alleen laat hij zich heel langzaam naar beneden zakken, en nét voordat hij in het water zou moeten komen, draait hij zich om en loopt naar boven. Hahahaha hij wil ook niet nat worden!!
Het regent af en toe en is ook droog en zonnig af en toe. We spelen voetbal spelletjes in t huisje, met een wijntje erbij of een Parbo, het is super simpel en super gezellig :D
Als we om 16 uur naar huis willen is Bink ook eigenlijk boos omdat iets leuks eindigt. „We moeten naar huis voor het Kerstdiner, toch?” ..oh ja.
We zijn om 17:30 uur thuis en gaan aan de slag. Aan het versieren, of eten koken. En even later staat er een heus kerstdiner op tafel. Javaanse sateetjes met petjil pindasaus, kouseband, patatjes (speciaal voor Hero.. maar hij vond de appelmoes lekkerder). We hebben onze veranda, aan de voorkant van het huis, volgezet met potjes met een waxinelichtje erin. Een rood tafelkleedje, met een strook aluminium voor de mooie zilver glim, servetjes in kerstboompjes gevouwen, een kerstboomzuurstokje op ieder bord en een kerst-mobile boven de tafel met sterren, klokjes en duifjes van karton, rode verpakking van de kerststol en aluminium folie. Super feestelijk allemaal! Bink heeft z’n witte overhemd aan met rode stropdas.
Helemaal echt. Super mooi. Super feestelijk. Super lekker.
en als toetje een monatoetje. met bitterkoekjes. :)
Na het eten hebben we een kleine wandeling gedaan hier in de buurt. Er is een straat, de Einsteinstraat, waar hele rijke mensen wonen. Eén man versiert niet alleen zijn huis en tuin met lichtjes, maar meteen alle straten rondom zijn huis! En met ‚lichtjes’ bedoel ik dan eigenlijk een complete boom van licht. Die van kleur veranderd, of waarvan de lichtjes ‚naar beneden stromen’. Niet alleen bomen, ook figuren, en bestaande bomen behangen met lichten.. EuroDisney is er niks bij!
Dit is zo’n attractie voor Paramaribo! Het is ook een file met auto’s door die straten en heel veel gezinnen lopen er tussen, maken foto’s van elkaar bij zo’n boom, of bij één van de vier levensgrote kerstmanpoppen die óf zingen, óf dansen óf iets zeggen. Ongeloofelijk dit hahaha maar wel heel leuk.
Vrolijk Kerstfeest!
door prina
Hero viert vandaag het kerstfeest op school! Zijn juf had vrijdag aangegeven dat hij mooi feestelijk gekleed mag komen. In iets roods of wits. Meteen toen ze dat zei viel er een kwartje.. dat zijn hier dus echt de feestelijke kerstkleuren. De winkels in de stad laten alleen maar rode jurken of rode broeken met rode shirts zien in hun etalages en soms wat wit ertussen. Ik had al een vermoeden dat dat met kerst te maken heeft, maar had gedacht dat het meer winkelversiering is, maar nu we Hero zo naar school brengen om 7 uur zien we veel mensen op straat die (fel) rood en wit dragen. Ohh wat grappig.. die zijn allemaal op weg naar hun kerstfeest :D
Hero heeft een donker rood shirt van Bink geleend met nog donkerdere rood bloemen erop en een cremig broekje met beige streepjes. Niet echt knal rood en spier wit.. maar nét even wat fashionabler ;)
Als we de school in komen zien we een enorme berg met kado’s eronder liggen. ‚Kado’s’ ja, geen ‚kadootjes’. De juf is ook in stijl gekleed en heeft zelfs rode slippers met witte bandjes… de andere kinderen hebben ook ene rood shirt en een witte broek aan.. ohh wat grappig! Hier hou ik wel van :) Ik ben blij dat de juf het me gezegd heeft van de kleuren code.
Zonder moeite kunnen we Hero achter laten.. hij heeft z’n plek gevonden en heeft het naar z’n zin. Het was toch goed geweest om hem gelijk naar school te brengen, zodat hij weer een structuur heeft.
Vandaag gaan we het rustig aan doen, morgen gaan we met een dagtrip mee. Wiebe en Adri gaan naar de stad om die dagtrip te betalen, Bink speelt minecraft op z’n ipad, Willy draait een was (zo fijn!) en leest op haar e-reader.. en ik ga lekker knutselen aan het logo voor de nieuwe tentoonstelling van het Zapakara Museum. Het is zo leuk!! En het ligt ZO ONTZETTEND in mijn straatje hahaha ..maar ik kan er nog niks over zeggen hihi flauw hè?
Om 12 uur halen Willy en ik Hero op van school. We hebben afgesproken in het Krasnapolsky zwembad, om daar te lunchen en te zwemmen en te relaxen.
Hero heeft het erg leuk gehad op school. Er kwam een echte kerstman. Die vond hij best eng en is toen naar de klas terug gelopen, maar even later kwam hij toch weer tevoorschijn om de man stiekem vanaf een afstandje te bekijken.
De twee oudste groepen hebben het kerstverhaal uitgebeeld voor de twee jongste groepen. Daar heeft hij van genoten. Hij krijgt dikke zoenen van z’n twee juffen en krijgt nog een groot kado in z’n handen gedrukt voor we weggaan. „Fijne vakantie Hero!”
Dat kado moet ie in de auto natuurlijk meteen openmaken.. zodra de eerste strook papier eraf is gescheurd, ziet hij de afbeelding van een elektrische piano. Zijn ogen worden groot en ..hup hup.. dat papier is eraf! Dan gaat het hem opeens niet snel genoeg.. de verpakking moet open!! Grootje helpt hem en zijn armpjes en beentjes wapperen heen en weer van opwinding! Het is ene piano MET een microfoon!! Hij is zooo blij!! Hij vindt het zooo mooi! EN muziek maken EN zingen.
Willy en ik hebben nog nooit zo’n lange tocht in de auto gemaakt naar de stad… wat een herrie hahahaha maar zo mooi om dat glunderende gezicht te zien :D
Terwijl we naar het Krasnapolsky rijden in de Domineestraat begint het te hozen. Het is nu ‚korte regentijd’. Dat houdt eigenlijk in dat het lukraak, vaak zonder dat je het ziet aankomen, heel hard en redelijk kort kan gaan regenen. De hele dag door. Het is nooit koud. Tussen de buien door kan het zelfs weer heel warm en zonnig zijn. Maar om te gaan zwemmen in een hoosbui…. hmmmm
In de lobby wachten Adri, Wiebe en Bink al.. wat zullen we doen? Sja.. Bink wil heul graag zwemmen.. en bij de zwembadprijs zit de lunch ook inbegrepen…
Dan gaan we in ieder geval lunchen en Wiebe gaat dan wel zwemmen met Bink. Fijn :D
Na de lunch gaan Willy en ik de stad in. Op zoek naar stofjes. Mijn moeder is coupeuse, dus die Surinaamse stofjes wil ze ook zien. Best grappig.. hoe plastic de stof van de kleding in de winkels is, zo natuurlijk zijn de stoffen die je kunt kopen in de stoffen winkel! Ze hebben erg veel ‚pangi’stoffen.. stoffen van katoen in geblokte patronen in hele mooie kleuren. Alle kleurcombinaties zijn mogelijk.. maar dan wel de vrolijke kleuren :D
We nemen een hele grote stapel mee naar huis haha
We bezoeken nog wat andere winkels, gewoon lekker rondkijken ;) totdat ik een smsje van Wiebe krijg dat ze nog steeds bij het zwembad zitten. AARGHH! De parkeerplaats waar ik de auto had gezet was open tot 16 uur.. en nu is het 16:10 uur. De mannen zouden vlak na ons naar huis gaan.. maar ja, nu je het zegt, het weer is weer opgeklaard.. dus ze bleven zwemmen.
Wil en ik lopen snel naar de parkeerplaats om te kijken of we de auto nog terug konden halen.
Daar aangekomen staan de mannen bij de auto net in te laden. De parkeerplaats is wel dicht, maar we kunnen nog wel uitrijden. ffjoew. We waren eigenlijk nog niet klaar met winkelen.. maar nu we toch bij de auto staan, laten we maar meteen meerijden.
OOOHHHH hahaha we hadden samen al zo gelachen, dat als Hero z’n piano weer zou zien hij er weer uit volle borst op zal rammen en meezingen en dat de mannen dus een hele lange rit tegemoet gaan.. en nu zitten we er zelf toch ook weer in hahahaha
Bink vindt het ook geweldig en samen zingen en dansen ze en maken muziek.. een rijdende disco.
Aan het begin van de Tourtonnelaan is een Nederlandse bakker. We stoppen daar om ene brood uit t proberen. Hero is, ook wat brood betreft, erg kieskeurig.. kijken of deze bakker ons kan helpen.
Gek genoeg is hij al bijna uitverkocht. Zelf staat hij buiten verse oliebollen te bakken. Bink gilt vanuit de auto dat hij wel een oliebol lust. De bakker is heel vriendelijk, begint een praatje, gooit onze bestelling in de frituurpan, want ja ‚vers zijn ze het lekkerst’ ..hij heeft al lekker het Surinaamse tempo overgenomen.
Uit de auto roep Wiebe, met de handen over z’n oren, of we al bijna klaar zijn. hahaha de disco gata onverminderd door in de auto.
woensdag 23 december Warappa kreek
door adri
Vandaag moesten we ons om 10 uur melden bij Leonsberg waar de bootjes vertrekken naar de plantages. Hier waren we vorige week ook om naar Fort Nieuw Amsterdam te gaan. We moesten maar naar Kenny vragen, die zou onze gids zijn vandaag. Een paar Surinaamse mannen zaten op een bankje te wachten op de dingen die zouden komen. Prina riep naar hen: "We zijn op zoek naar Kenny". Een magere man in militair veldtenue werd naar voren geschoven. "Goedemorgen, ik ben Kenny" zei hij. Kenny is een rustige vriendelijke man van een jaar of 55+. Hij ging ons voor op de lange steiger die zich vandaag grotendeels boven land bevond. Het was eb. De rivier had zich meters teruggetrokken en liet ons goed zien wat er op de nu zichtbare sliklaag te zien was. Kleine krabbetjes en slijkkruipers. Dat zijn amfibieën met vier ogen. Twee onder water en twee grote boven water. Ook de prachtige witte reigers, het symbool van Suriname, stonden aan de waterlijn.
We vertrokken met een snelle speedboot omdat we vandaag een flinke afstand moesten afleggen. Iedereen genoot van de snelheid van de boot. We voeren de Suriname rivier af tot het punt waar hij de Commewijne rivier ontmoet. De scheiding is duidelijk te zien op het water door een zichtbare lijn.
Ons eerste bezoek was aan de plantage "Werk en Rust". Ooit was deze plantage geweest van meneer Jamin. Ja, die van de koekjes en de snoepjes. Later is de plantage overgegaan naar meneer Van Allen, die de plantage verder uitbouwde. Kenny vertelde ons veel informatie over de plantage terwijl we schuilden voor een hevige regenbui die was komen neerdalen. Na ruim een half uur werd het nog niet droog en onze dag dreigde in het water te vallen. Een gids van de plantage nam de gelegenheid om ook zijn verhaal te vertellen. Hij maakte ook nog reclame voor een Kinderboek waarvan de opbrengst naar een goed doel gaat. Natuurlijk kochten we twee boekjes.
Het werd gelukkig net op tijd droog zodat we toch nog de dag konden voortzetten. We liepen over de lange plantagelaan waaraan de vele huizen van de werkers waren gelegen. Kenny vertelde ons vele details en wees ons op bijzondere struiken en bomen.
We voeren een kwartiertje verder naar een volgend plantage dorp dat we niet bezichtigden maar waar we wel een lunch kregen geserveerd. Heerlijke rijst met groente en kip.
Er volgde nu een lang stuk varen naar de Warappa Kreek. Er hing weer een bui regen in de lucht. De poncho's hadden we paraat en moesten die weldra aantrekken! Maar het viel mee. Wel gingen de golven flink te keer en de boot maakte flinke klappen op het water. Dat voelde niet prettig! Ik was blij dat we uiteindelijk een grote kreek binnenvoeren waar het water rustig was. Onderweg zagen we Visarenden, witte en blauwe reigers en jonge rode ibissen. Even later ging deze kreek over in een smallere, de Warappa Kreek. De boot minderde nu vaart en voer langzaam tussen de mangrove bomen door die aan weerskanten van de oever staan. Een rustgevend en fraaie tocht. Maar de waterstand in de kreek was te laag. De bootsman vond het niet verantwoord om verder te varen in de kreek. We keerden om en besloten bij plantage Bakkie de benen even te strekken. Wat een rust heerste daar. We genoten van het landschap en de schilderachtige oude houten en versleten huizen. De plantages zijn allemaal voorzien van oude sluizen. Die zijn van gemetselde stenen gemaakt die destijds vanuit Nederland naar Suriname zijn gebracht. De schepen die naar Suriname voerden kwamen leeg aan. Zij moesten wel ballast hebben om stabiel te kunnen varen. Daarom werden de stenen in het midden van het schip opgestapeld.
Een jonge Surinaamse vrouw, Marsha, heeft in Bakkie een mooie uitspanning opgezet waar we een biertje konden drinken. Zij organiseert ook tochten zoals die van ons en heeft huisjes in de verhuur. Ook was er een klein museumpje waar Prina en Willy een kijkje konden nemen.
Doordat we in tijdgebrek kwamen hebben we een onderdeel niet kunnen bekijken. In plaats daarvan besloot Kenny ons mee te nemen tot dichtbij de Atlantisch Oceaan waar we misschien wel dolfijnen zouden kunnen zien. Onderweg serveerde Kenny ook nog lekkere Surinaamse hapjes.
Toen we op de bewuste plek aankwamen zagen we enkele rugvinnen van dolfijnen. Het was echter niet zo dat we ze hoog uit het water zagen uitspringen en door hoepels doken. Het weer veranderde plotseling. En de regen verraste ons zodat we ternauwernood onze poncho's nog konden aantrekken. Maar het regende zo hard en de boot spoot zoveel water op dat we toch kledder nat werden. We moesten er allemaal hartelijk om lachen en Bink het hardst. Tot op het kruis waren we nat. En ook de bootsman die helemaal geen bescherming had tegen de regen, was drijf nat. We hoefden niet zo ver meer te varen en arriveerden tegen vijf uur weer op de stijger. We bedankten Kenny voor deze trip en het avontuur dat we hebben mogen beleven. Koud en nat stapten we in onze warme auto en waren binnen tien minuten thuis.
donderdag 24 december
door prina
We starten allemaal langzaam op vandaag. Het avontuur van gisteren, vooral de tropische regenbui op het water met hoge golven, was echt groots vermoeiend.
Maarja. Morgen is het kerst. We hadden gehoopt om dan in de jungle te zitten. Het eilandje waar we heen wilden, Knini Paati, zat dan al vol, dus zijn we eerder geweest. Maar nu zijn we dus thuis. Ja. Wat gaan we nu doen?
Bink zegt dat hij heel graag een kerstdiner wil, met donker en lichtjes en koud en de openhaard aan en lekker eten. hahahaha oh jee. Alle airco’s op volle toeren aan en een vuurtje stoken? :D
We kunnen hier niet een mega diner koken/bakken, daar hebben we gewoon de spullen niet voor. We weten niet of restaurantjes open zijn om eten te halen, we kunnen het wel aankleden met servetjes en kaarsjes en knutselen enzo.
Wil en ik gaan boodschappen doen. Adri begint vast te knutselen. Hoewel Bink erg zin heeft in iets feestelijks, heeft hij geen zin om mee te knutselen of versieren.
De hele ochtend en begin van de middag blijft rustig. Lezen, zwemmen, ipad, knutselen.
Totdat we mijn ouders naar de andere kant van de stad gaan brengen. Ze gaan op visite bij een vriendin die 6 weken geleden van Rotterdam naar Paramaribo is verhuisd. We zetten mijn ouders gewoon even af en gaan zelf nog wat rond banjeren. Dachten we. Little did we know. Waar je dus normaal 15 minuten over doet.. hebben wij a n d e r h al f u u r over gedaan!! De stad stond zooo vol! Mega file. Dus we kijken of er dan sluiproutes zijn.. ja die zijn er! maar dan loop je opeens tegen een eenrichtingsverkeersweg op.. of nóg erger.. de weg op de kaart blijkt niet in het echt te bestaan!!!
Moe, een tikkeltje opgefokt en met hoofdpijn komen we aan bij de mevrouw. Gelukkig hebben de jongetjes geslapen in de auto, dan hebben ze de reis niet zo meegekregen.
We stellen ons even voor en gaan er dan weer vandoor. M’n ouders laten we daar. Ze komen met een taxi terug naar huis.
Wij rijden nog een klein stukje door naar de Hermitage Mall. Een overdekt winkelcentrum met wat duurdere en kwalitatief betere winkels, maar niet met die gezellige bedrijvigheid als in de stad. Hier kwamen we 4 jaar geleden vaak, omdat dat toen dicht bij ons huis was en om toch iets te kunnen doen als het weer regende.
Het is leuk! We herkenen veel, eten een ijsje, ik zie veel mooie schoenen hahaha en we lopen even binnen bij d bioscoop. Misschien kunnen we morgen met z’n allen een filmpje pakken. Er draaien genoeg films! Maar allemaal in het engels. Ook de kinderfilms.. geen ondertiteling, gewoon de originele film. ai. dat is jammer.
We lopen ook tegen een Intertoys aan! hahaha hebben ze die hier ook?! De jongens vinden het geweldig. Bink staat bij de Leo te kijken en Hero drukt op alle knopjes van de toet toet auto’s.
„Misschien is het wel handig dat we Lego kopen, want dan kan ik weer eens wat anders doen. Want sja, alleen maar op de iPad is natuurlijk ook niet echt gezond.” Zegt Bink opeens!! WHAAAT?! meneertje wijsneus? Lekker in je eigen straatje kunnen kletsen. ongelofelijk.
Dit was dus eigenlijk de zin die Wiebe zei toen we ergens in een andere winkel stonden die grote (nep ..en dus veel goedkopere) lego pakketten had, maar toen gaf Bink geen sjoege.
Deze intertoys is veel duurder dan de Nederlandse intertoys. Hij mocht vorige keer dat pakket van de Best Mart, dat zit vlakbij ons huis, dus we rijden daar wel heen, kunnen we meteen boodschappen doen en een roti voor onszelf halen :)
Hero vindt in die Best Mart een speelgoed gitaar en gitaart er in de winkel al flink op los hahaha oké. Jij ook nog een muziek instrument.
Aan de overkant zit ‚Mooy Boi’ waar we roti halen.. ze hebben daar zelfs keuze uit meerdere groenten! Ook met pompoen en boulanger (aubergine).. we nemen de pompoen. En wat blijkt die lékker te zijn!!!!
Bij thuiskomst, blijken de grootjes al een uur thuis te zijn hahaha dat hebben ze snel gedaan.
vrijdag 25 december Eerste Kerstdag
door prina
„Hebben we dan nu het kerstdiner?” Vraagt Bink hoopvol om 7 uur ‚s morgens.
Hahaha nee, eerst het kerstontbijt. We dekken de tafel gezellig, met kerstkrans-schuimpjes en rode servetjes. Ook met en heuse kerststol. Heerlijk buiten. Met blote benen en armen. Voor de sfeer zet Wiebe de Nederlandse radio aan op zijn telefoon voor de kerstliedjes hahahaha dit voelt echt ZO raar. Alsof je in je zomervakantie kerstliedjes gaat zitten luisteren.
Het weer is lekker en zonnig. Niet brandend zonnig, maar lekker zonnig. De lucht is blauw, het lijkt een droge dag vandaag.. misschien kunnen we naar ColaKreek? Ze hebben geen website, maar wel ene Facebook pagina. We bellen even en ja hoor, ze zijn open. „Het zal wel erg rustig zijn hoor”. zegt de dame. Geeft niks :D
ColaKreek heet zo, omdat het water net zo bruin is als cola. Dat komt door de blaadjes die langs het gehele watertje in het water vallen en als het ware ‚oplossen’ in het water.. waardoor het bruin wordt. Het is een opgezet parkje, een uur buiten de stad met de auto. Er staan speeldingen in het water, maar er zijn ook kleine speeltuintjes.
Surinamers gaan niet op de grond zitten. Ook niet op een handdoek. Dara huur je dan een picknicktafel (met afdak) of een ‚huisje’ dat is een soort partytent, maar van hout. Een vierkant met een dak, geen wanden, alleen palen in de hoek, langs 3 zijden een bankje en langs 1 zijde een tafel. In het midden kun je staan, zitten of je hangmat ophangen. Heel leuk! Als je een hangmat meeneemt :)
Je kunt er ook blijven slapen in speciale lodges.
In de vakanties is het hier heel druk. Heel Paramaribo komt hier recreëren.
Vandaag niet. Vandaag is het stil. Er zijn maar enkele gezinnen. Een stuk of 5, schat ik in. Maar zodra wij het terrein op rijden, begint de tropische regenbui weer. En hij houdt een tijdje aan. Eerst huren we ene picknicktafel.. maar de regenbui houdt wel lang aan.. en dan zitten we ‚vast’ op de tweebankjes, voorovergebogen geleund op de tafel, om niet nat te worden. We kunnen er hard om lachen. Maar gaan toch een huisje huren in plaats van de picknicktafel. Dan hebben we even wat meer ruimte en kunnen d jongens ook spelen, middenin het huisje én hebben we een rugleuning :)
Jaaa dat is beter. Bink wil meteen gaan zwemmen. Ik niet! Ik wacht wel totdat de regenbui voorbij is. Ik wil niet nat worden ;)
Wiebe, Adri, Bink en Hero gaan toch zwemmen. Bink heeft de tijd van z’n leven. Ongeloofelijk wat een energie zit daar in. Hero vindt de glijbanen ook erg leuk.. alleen laat hij zich heel langzaam naar beneden zakken, en nét voordat hij in het water zou moeten komen, draait hij zich om en loopt naar boven. Hahahaha hij wil ook niet nat worden!!
Het regent af en toe en is ook droog en zonnig af en toe. We spelen voetbal spelletjes in t huisje, met een wijntje erbij of een Parbo, het is super simpel en super gezellig :D
Als we om 16 uur naar huis willen is Bink ook eigenlijk boos omdat iets leuks eindigt. „We moeten naar huis voor het Kerstdiner, toch?” ..oh ja.
We zijn om 17:30 uur thuis en gaan aan de slag. Aan het versieren, of eten koken. En even later staat er een heus kerstdiner op tafel. Javaanse sateetjes met petjil pindasaus, kouseband, patatjes (speciaal voor Hero.. maar hij vond de appelmoes lekkerder). We hebben onze veranda, aan de voorkant van het huis, volgezet met potjes met een waxinelichtje erin. Een rood tafelkleedje, met een strook aluminium voor de mooie zilver glim, servetjes in kerstboompjes gevouwen, een kerstboomzuurstokje op ieder bord en een kerst-mobile boven de tafel met sterren, klokjes en duifjes van karton, rode verpakking van de kerststol en aluminium folie. Super feestelijk allemaal! Bink heeft z’n witte overhemd aan met rode stropdas.
Helemaal echt. Super mooi. Super feestelijk. Super lekker.
en als toetje een monatoetje. met bitterkoekjes. :)
Na het eten hebben we een kleine wandeling gedaan hier in de buurt. Er is een straat, de Einsteinstraat, waar hele rijke mensen wonen. Eén man versiert niet alleen zijn huis en tuin met lichtjes, maar meteen alle straten rondom zijn huis! En met ‚lichtjes’ bedoel ik dan eigenlijk een complete boom van licht. Die van kleur veranderd, of waarvan de lichtjes ‚naar beneden stromen’. Niet alleen bomen, ook figuren, en bestaande bomen behangen met lichten.. EuroDisney is er niks bij!
Dit is zo’n attractie voor Paramaribo! Het is ook een file met auto’s door die straten en heel veel gezinnen lopen er tussen, maken foto’s van elkaar bij zo’n boom, of bij één van de vier levensgrote kerstmanpoppen die óf zingen, óf dansen óf iets zeggen. Ongeloofelijk dit hahaha maar wel heel leuk.
Vrolijk Kerstfeest!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
